11 Ekim 2009 Pazar

Bunaldım !...

Sinirliyim,huzursuzum,asabiyim,gerginim,içim sıkılıyo.


Gözlerimi açamıyorum,bunalıyorum.Bi kaç gündür fazlasıyla karamsarım biliyorum.

Aşırı sinirliyim.Olmadık şeylere patlıyorum bi anda.Verdiğim tepkileri ölçemiyorum.Aşırı sinirlenebileceğim şeyler söylendiğinde susuyorum,biri adımı söylediğinde bağırıp çağırıyorum.

Gece yatmadan önce uzun uzun ertesi gün olabilecek en kötü şeyleri düşünüyorum.

Sabahları çok daha sinirli oluyorum kalkamadığımdan.Dün gecede telefonumun sesini kapatmamışım.Gecenin bi saatinde uyuyoken Bilinmiyor* adlı kişi arıyo.O günümün nasıl başladığını tahmin et.

Herkesin söylediklerinin bir bir gerçekleştiğini farkediyorum.Kimi dinlemediysem.Köpek gibi pişman olucaksın bi gün demiştinya hani,evet pişmanım ama verdiğim değer yüzünden seni kaybettiğimden değil.Çok hata yapmışım bunuda farkettim.Bugün uzun bir süre geçmiş klasörüme gidip ordaki tüm dosyaları,yazıları,resimleri,anıları karıştırdım.Tek düşündüğüm pişman olduğum herşeyden.

Sene sonunda beni bekleyen bi sınav var.O zaten yetiyo bana.Her gün ders ders.

Saatlerden bıktım.Sürekli hayatımı batıran şey.Sabah öterek uyandıran,hayatımdaki güzel olabilecek şeyleri iğrenç yapan.Zaman geçip gittikçe bana zararı oluyo.Her gün gece geç yatıp sabah kalkamamaktan nefret ediyorum.

Kendini beğenmişlerdende.Kendinizden başka kimse yok dimi bu dünyada.Küfredesim var çok..

Kendimede çok kızıyorum.Arabanın altına atıp paramparça olmak istiyorum.

Hepimiz bigün ölüceksek neden kendimize bu kadar eziyet ediyoruz?

İlkokul bitti ortaokul,sonra o bitti lise,sonra üniversite,sonra iş,evlen çoluk çocuk falan.Niye tüm bu çabalar?

Her gün sabahtan akşama kadar kendime o uzun paragraflarla işkence yapmamın sebebi ne?

İnsanları tanıyamaz oldum,herkeste bi iki yüzlülük.

Çok bunaldım işte.

Çok boktan bi yazıydı biliyorum..Okuduktan sonra küfrettiğinide..Ama yazıcak bişey bulamıyorumki..

Yarınki yazım böyle olmıycak..Vaktim olursa :/

Hiç yorum yok:

Related Posts with Thumbnails