İnanmak yok bu sefer...

Sen yine aynı cümlelerini kuruyosun,benim yine inanıcağımı zannediyosun daha önce inandığım gibi.Sence ben aynı benmiyim?yada sen?Alamazsın sen kalbimi artık benden.Sorgusuzca kendini savunuyosun.Beni düşünmeden,yaptıklarını bildiğimi farketmeden..Ben seni böyle istemedimki..Gitgide yoldan çıktın,tenine dokunanların sayısını sayamaz oldun,gelmiş bana hala kendini haklı çıkartmaya çalışıyosun.İstediğini alana kadar bi aşık halleri,bi savunmalar,dil dökmeler.İstediğini alabileceğini zannediyosun öylemi?"Kapında köpek olan,işi bitince yabancı."Aynen öyle..Aslında hani birazcık yola gelsen,demiycem..Dememem gerekiyo zaten..Olmaz..İnanamam sana.Düzeldim desende hiçbi zaman değişmedin,değişmeyide düşünmüyosun.Aşk diye bişeyin olmadığını düşünüyorum bazen..Ama yok,var bi yerlerde,güzel bi yerde,iyi biriyle beni bekliyo biliyorum.Bulana kadar aramaya devam o zaman :)